جهاندار هوشنگ با راي و داد

به جاي نيا تاج بر سر نهاد

بگشت از برش چرخ سالي چهل

پر از هوش مغز و پر از راي دل

چو بنشست بر جايگاه مهي

چنين گفت بر تخت شاهنشهي

كه بر هفت كشور منم پادشا

جهاندار پيروز و فرمانروا

به فرمان يزدان پيروزگر

به داد و دهش تنگ بستم كمر

وزان پس جهان يكسر آباد كرد

همه روي گيتي پر از داد كرد

نخستين يكي گوهر آمد به چنگ

به آتش ز آهن جدا كرد سنگ

سر مايه كرد آهن آبگون

كزان سنگ خارا كشيدش برون